LEEV’ HOEZEE, NAAR DE FINALE!

M.o.t.M.

Wat een dag, wat een wedstrijd. Na een ware thriller op het spookslot Het Kasteel hebben de Tricolores de finale van de playoffs bereikt. We zouden hier nu weer een heel uitgebreid verslag kunnen tikken, maar woorden schieten tekort om de spanning, ambiance, passie en euforie te beschrijven. Daarom is hier het fotoverslag van weer een memorabele awayday.

Dank aan de vele honderden Willem II-fans die de Tricolores in Rotterdam vanaf het uitvak en de hoofdtribune naar de finale hebben geschreeuwd. Wát een support. En nu… iedereen naar Den Bosch. Leev’ hoezee, voor Willem II, HOREN WIJ OVERAL!

En we zijn vertrokken. Max. 50 man per bus? Dè maoke wij zelluf wel uit!

De spanning stijgt als de Rotterdamse skyline in zicht komt.

Aankomst op Het Kasteel. Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts… Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts… Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts… Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts…Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts!

Wie stao daor tegen menne rug aan te zeiken?!

*PATS* Roem & Glorie en de King Side waren hier (en een paar boeren uit Veendam).

SWINKELS ARMY

Most loyal fans in the league. We waren er overal en altijd. Massaal. De spontane staande ovatie voor de Spartaanse jeugdelftallen tijdens de rust en voor Nieuwendaal & co. na de wedstrijd was pure klasse. Nog één uitwedstrijd te gaan. Let’s go all the way!

Droomstart: 0-1 voor Willem II. De lob van Höcher leek eeuwig in de lucht te hangen, maar toen de bal in het doel viel, ontplofte het uitvak.

Dankzij enkele magistrale reddingen van Meul werd de 1-1 uit het vuur gesleept. Na het laatste fluitsignaal sprintten de spelers richting de Tilburgse aanhang en klommen in het uitvak.

Honderden Tilburgers in het uitvak en op de hoofdtribune. (Foto van de facebook van Pim Delmee geschoept. Bedankt Pim!)

Houdoe Spangen!

Artistieke zeikfoto.

Heldenontvangst van de spelers bij het Koning Willem II Stadion.

MOVE ON UP!

Trots op de Tricolores

Bijna 24 uur later en we voelen het nog. Pure trots. Het was weer eens zo’n avondje dat we de kleuren rood wit en blauw in elke vezel van ons lichaam voelden. Zo’n 11.000 man op de tribunes, de King Side en lange zijde die fanatiek achter de Tricolores staan en 11 Stoere Kerels die strijden voor elke meter. Zelfs een lul van een scheidsrechter en een veld waarop normaal voetbal onmogelijk was, kon deze avond voor ons niet verpesten. Als dit de laatste thuiswedstrijd van het seizoen was, dan was het een waardige afsluiter. Maar het was niet de laatste. Want die 2-1 is erg krap, maar meer dan ooit dit seizoen geloven wij in deze ploeg, die nu al 10 wedstrijden ongeslagen is en passie en hartstocht laat zien. Vooral de manier waarop de kleine Messidjan zich gisteren weer uit de naad werkte was hartverwarmend. Maar ook de strijdlust bij Swinkels, Van der Rijt, Höcher, Guijt, De Groot, ach eigenlijk allemaal. En dan de Spartanen… tja, wij hebben nog nooit een slecht woord geschreven over de club uit Spangen. Maar van onze waardering voor de historie en traditie van de Kasteelclub is onderhand weinig meer over. Door die spelers met hun tijdrekken en provoceren, en door de supporters die liever liedjes van Feyenoord (‘je ziet ze nooit in Rotterdam’) en nac (hoe sneu) zingen dan dat ze hun eigen armoedige elftal steunen. En dan hebben we het nog niet eens over die dolgedraaide verzorger en het eeuwige gehuil op internet over gastvrijheid. Het is allemaal Sparta-onwaardig en Jules Deelder draait zich om in zijn graf. Of leeft die vent nog. Hoe dan ook, zondag in Rotterdam klaren we de klus. Come on Willem II, MOVE ON UP!

Vijf minuten voor kickoff werd het Koning Willem II Stadion blank gezet door een ongeëvenaarde plensbui. Het veld was vervolgens onbespeelbaar, maar de KNVB geeft niets om voetbal dus werd er gewoon om 20.00 uur afgetrapt.

Hoeveel man zat er gisteren eigenlijk in Schraalwijk? En in Den Bosch? Willem II was, is en blijft de club van Midden-Brabant.

SWINKELS ARMY.

Post uit Spangen

Stilte voor de storm hier op Roem & Glorie. Nog twee dagen sjouwen voor de baas en onze grandioze zegetocht richting de Eredivisie gaat van start, te beginnen met de thuiswedstrijd tegen die andere oude traditieclub in de Jupiler League: Sparta Rotterdam. Jammer dat één van ons hullie volgend jaar toch weer in die eerste divisie spelen, want er kan er maar één winnen. En wij hebben het onderhaand wel gezien in Apeldoorn, Almere en Velzen-Zuid. Inmiddels zijn er al ruim 8.000 kaarten verkocht en ook aan Rotterdamse zijde leeft het duel. Dat blijkt wel uit het uitverkochte uitvak en uit het frappante mailtje dat wij vanavond ontvingen. Lees en huiver. Als ze in Spangen allemaal zo in hun broek schijten als deze zwaar getraumatiseerde Spartaan, dan zitten we gebakken. Come on Willem II, op naar de Heuvel, op naar de Eredivisie!

Geachte KNVB,

Toen de programma van de promotie / degradatie play offs beschikbaar was, was ik de wanhoop nabij. Mijn club moest spelen tegen Willem II. Opzich een leuke wedstrijd tussen de 2 oude dames van het betaald voetbal. Twee clubs met rijke historie. Twee oude eredivisie clubs tegen elkaar, die hopen snel terug te komen waar ze horen. Vanwaar de wanhoop vraagt u zich waarschijnlijk af? De wanhoop bestaat uit mijn meerdere jaren ervaring met Willem II supporters in het Willem II stadion.

Ik als trouwe Sparta supporter heb alle stadion in Nederland bezocht. Ik ben overal geweest en soms nog slechter behandeld dan een gemiddelde gevangen in Guantanamo Bay. Ik troostte mij met de gedachte dat ik mijn helden kon aanmoedigen en plezier had van de wedstrijd.  Dit alles gaat mij aanstaande Donderdag ontnomen worden. Willem II is namelijk de enige voetbalclub die zijn eigen supporters niet aan kan en niet in staat is om een normale situatie te creëren voor de supporters van de tegenpartij.

Dit alles met het gevolg dat de supporters van de tegenpartij op schandalige wijze behandeld worden, welke niet plaats zouden vinden wanneer Willem II haar eigen supporters in bedwang zou kunnen houden. Hierdoor een verplichte buscombi van kracht, is alcohol verboden en staat er een camera in het zichtveld tussen de tribune en het veld (wat uiteraard het zicht belemmerd). Zoals gezegd worden wij supporters in sommige stadions slechter behandeld dan een gemiddelde gevangen in Guantanamo Bay.

Wat totaal onacceptabel is, is het feit dat de supporters van de tegenpartij pas het stadion uit mogen wanneer de laatste Willem II supporter het stadion verlaten heeft. Dit alles is ook bekend bij Willem II, wat ervoor zorgt dat zij niet het stadion verlaten met alle gevolgen van dien. Hier kom ik op de punt om u als voetbalorganisatie vragen in te grijpen. Ik wil u verzoeken om de supporters te bestraffen welke continu zorgen voor problemen. Sluit alstublieft niet uw ogen voor de problemen welke iedere wedstrijd veroorzaakt wordt door de Willem II supporters.

 Ik wil u vragen om een afgevaardigde van uw organisatie aanstaande Donderdag te laten plaats nemen in het uitvak. Laat een afgevaardigde een rapport schrijven over de gebeurtenissen welke hierboven ongetwijfeld gaan plaats vinden. Dit alles heeft als resultaat dat ik het plezier in het bezoeken van een wedstrijd verlies. Ik zal echter nooit stoppen met het bezoeken van wedstrijden, omdat ik mijn helden wil blijven aanmoedigen. Daarom, grijp alstublieft in en stop het supporter pesten. Hopend op een positieve reactie en uw steun om het respect terug te brengen op de tribune verblijf ik,

 Met rood wit gestreepte groet,

A.K.

Ja, we hebben z’n naam maar even weggelaten, want als we bekendmaken dat het Anton Kooman was, dan krijgt ‘ie in Rotterdam-West waarschijnlijk nog een pak slaag ook. Deze ‘open brief’ ging namelijk ook naar de KNVB, Sparta, Willem II en zowat alle supportersites van beide clubs. Wat hij ermee wil bereiken is ons een raadsel, evenals wanneer de beste man zo’n trauma heeft opgelopen bij Willem II. Bij elke club gebeurt namelijk wel eens wat en volgens ons zijn er de afgelopen jaren bepaald geen dooien gevallen rondom Sparta – Willem II. Maar goed, laten we wereldvreemde Anton bewijzen dat hij bij De Traditieclub van het Zuiden (sinds 1896) niets hoeft te vrezen. Behalve op het veld dan…

Willem II onderuit in Het Kasteel

Nee. Die combi-flauwekul daar doen wij niet meer aan mee. Maar dat weerhield de Roem & Glorie Boys er vanavond natuurlijk niet van om toch gewoon onze helden achterna te reizen richting Rotterdam. Daar zagen we vanaf de Denis Neville Tribune onze Tricolores weer verliezen door twee lullige mazzelgoals van de Spartanen. De 2-1 van Donny kwam pas veel te laat. Ondanks redelijke optredens van onze youngsters, was het toch vooral weer hetzelfde liedje als heel het seizoen: inspiratieloos voetbal. Een wedstrijdverslag zullen we jullie besparen, maar voor de thuisblijvers is hier een extra lange fotoreportage van ons bezoek aan Het Kasteel.

Achterzijde van Het Kasteel. Menneke op de gevel heeft verrekes moeite om die kutbal op kniehoogte te controleren.

Wij namen plaats tussen de Spange narren op de Denis Neville Tribune.

We waren niet de enige Tilburgers die hun reet afveegden met die combi-regeling en gewoon op de thuisvakken gingen zitten. Leev' hoezee, voor Willem II, horen wij OVERAL.

De 200 getrouwen die onder protest tóch met de bus gingen.

En dit stond op het spandoek. (Dank Tilburg Tifosi voor de foto).

Weinig hoogtepunten op het veld.

En een behoorlijk tam thuispubliek.

Ambiance rond het veld was er eigenlijk vooral tijdens de rust. Toen vingen we rechts en links ook de nodige Rotterdamse voetbalhumor op. Zo bleek de eigen keeper onder de Sparta-aanhang nogal onderwerp van discussie. Wij spierste ons bier bekaant over de rij voor ons toen we een Spartaan hoorde zeggen: “Een mof in de goal. Met een helm op. In Rotterdam. Je verzint het toch niet?!”

Ja, gewoon doorlopen.

Na de wedstrijd doken we het supportershome in om samen met de Spartanen ons verdriet te verdrinken. Waarom had deze wedstrijd ook alweer een combi-regeling? En waar zat nou precies dat risico?

Volop historie aan de muren, zoals het hoort.

Ook historie achter de bar met deze oer-Spartaan / cultfiguur.

*pats* Roem & Glorie was here.

Bestuur met het plebs naar Sparta

Sparta – Willem II vanavond. Prachtig affiche. Een beetje Eredivisie in de Eerste Divisie. Twee echte traditieclubs uit respectievelijk 1888 en 1896, met mooie shirts en een roemrijke historie tegenover elkaar op Het Kasteel. Toch reizen er vanavond slechts 200 Tilbo’s richting Spangen. Dat is bedroevend weinig, wetende dat het uitvak daar in Rotterdam weer gemakkelijk vol had kunnen zitten. Maar ook wij van Roem & Glorie vertikken het om straks verplicht in een bus plaats te nemen, terwijl we al het hele seizoen bewijzen dat die combi-regelingen volstrekt onnodig zijn. We hadden dan ook graag een algemene boycot van deze wedstrijd gezien. Daar bleek niet iedereen achter te staan, dus werd anders besloten: op uitnodiging van het SCW en uit protest tegen de combiregeling reizen leden van de directie, Raad van Commissarissen en het stichtingsbestuur vanavond met het plebs mee. Allemaal in zo’n bus, als voetbalvee. Wij hopen dan ook dat de Rotterdamse ME genoeg manschappen paraat heeft staan om al die gevaarlijks hooligans op te vangen. En nie te zuinig meej die wapenstok he mannen! Come on Willem II!

Categorie B(ullshit)

Op de redactie van Roem & Glorie is momenteel een discussie gaande over de kwestie Sparta-uit. Vandaag werd namelijk bekendgemaakt dat de Willem II-aanhang deze wedstrijd op vrijdag 24 februari alleen kan bezoeken met een verplichte buscombi. De angst voor het beruchte rood-wit-blauwe leger is in Rotterdam zo gigantisch groot, dat deze mooie topper in de eerste divisie een zogenaamde ‘categorie B’ status heeft gekregen. Waarom? Dès een goeie vraag. Iets over een “grimmig sfeertje” tijdens de heenwedstrijd en supportersgroepen die elkaar zogenaamd niet liggen. Oftewel: kwatspraot. Het is dus weer hetzelfde oude liedje. Zelfs nadat we een half jaar lang hebben aangetoond dat uitwedstrijden ook zonder deze bespottelijke maatregelen zonder wanklank verlopen, zijn we weer terug bij af. De vraag is dus: wat nu? Gaan we maar weer schoorvoetend akkoord met deze combiregeling, of laten we zien dat wij er genoeg van hebben om zonder enige reden als criminelen behandeld te worden? Wij van Roem & Glorie neigen sterk naar het laatste en dat betekent dus: boycotten die hap. Maar dat kan alleen als we, net als in Maastricht, de rangen gesloten houden. Wij zijn zeer benieuwd of het SCW hiervoor voldoende draagvlak ziet. Roem & Glorie kijkt de wedstrijd in ieder geval net zo lief in D’n Beitel.

Thuiskomen

De enkele trouwe lezers die dit blog al volgden, zullen gemerkt hebben dat er een paar weken (Telstar en AGOVV) geen updates zijn geweest. Excuus daarvoor, maar de reden is simpel: we waren op vakantie (en onze back-up liet het afweten).
Maar als het even kan, plannen we zo’n vakantie natuurlijk tussen de belangrijkste wedstrijden van onze Tricolores in. En zo kwam het dat we enkele uren voor de aftrap van Willem II – Sparta op Schiphol landden. Niet veel later waren we thuis: het Koning Willem II Stadion aan de Goirleseweg.
Nu hebben we in de pakweg 25 jaar dat wij Willem II supporten heel wat memorabele wedstrijden gezien, maar de confrontatie van afgelopen vrijdag komt wat ons betreft in de top 20. Natuurlijk zal deze wedstrijd vooral herinnert worden als het duel waarin Arjan Swinkels een zodanig ernstige blessure leek op te lopen, dat hij per ambulance van het veld moest worden vervoerd. Maar nu inmiddels duidelijk is dat de blessure van onze krullenbol gelukkig meevalt, herinneren wij ons vooral de ongelooflijke voetbalsfeer die in ons stadion hing. Van de King Side tot aan de Goirlesekant, van de hoofdtribune tot aan de Lange Zijde; werkelijk iedereen schreeuwde en zong onze boys naar de zwaarbevochten overwinning. Geen 90 minuten durend monotoon gezang, wat bij sommige clubs nog wel eens met voetbalsfeer wordt verward, maar pure hartstocht. (Vakkie E stal de show met hun variant van ‘Oh when the kings’).
De beleving van afgelopen vrijdag toonde weer eens aan hoezeer wij als supporters naar succes hunkeren, al is dat succes nog zo bescheiden. Maar het toonde vooral aan hoe enorm de betrokkenheid van de supporters bij de club is gegroeid ondanks alle tegenspoed van de laatste jaren.
Drie dagen na de 2-1 overwinning genieten wij nog volop na van een duel dat werkelijk alles in zich had wat voetbal mooi maakt. Ambiance, spektakel, spanning, humor en emotie. Dit was thuiskomen.