Roem & Glorie: Mission Accomplished

We hadden een goeie 24 uur nodig om te herstellen, maar hier issie dan. Het allerlaatste fotoverslag van het seizoen 2011/2012: de wedstrijd Willem II – FC Den Bosch (2-1). We kunnen het nog maar amper bevatten, maar de Tricolores hebben het geflikt. Binnen een jaar zijn we terug waar we thuishoren: eredivisie. Voor Roem & Glorie betekent dat: mission accomplished. Leev’ Hoezee, voor Willem II, HOREN WIJ OVERAL!

De laatste wandeling naar het stadion. Bij elke zijstraat werd de massa supporters groter en groter….

De ramvolle King Side was er klaar voor.

Vlak voor kickoff stijgt er rood, wit en blauwe rook op vanaf de tribunes.

Maar even later gaan pas echt alle remmen los in Vak E. We zien enige minuten lang letterlijk geen hand voor ogen. We horen alleen het ‘Come On Willem II’ van de tribunes galmen. Heerlijke ambiance. Dit is voetbal!

Zo zag dat eruit vanaf de King Side. Waar zijn die Bossche bollen nou?

Ah, daar zijn ze weer!

Als FC Den Bosch bij een 1-0 stand een onterechte rode kaart krijgt (dat kennen we), gaan de Bosschenaren volledig door het lint. De thuisvakken worden bekogeld met de complete inboedel van het geplunderde verkooppunt. Vakkie E vermaakt zich ondertussen prima.

De wedstrijd wordt stilgelegd en de Bossche burgemeester Rombouts en technisch directeur Van der Hoorn moeten de wilde beesten komen temmen.

De rust keert terug, maar direct na de spelhervatting maakt Podevijn er 2-0 van. Het Koning Willem II Stadion explodeert. PITCH INVASION!

Onze held gaat op de schouders. SWINKELS FOREVER.

Ja, allemaal een stadionverbod.

Jong en oud in pure euforie het veld op.

Tilburgse Kampioenschappen latje zitten.

Na de wedstrijd bekijken we de schade in de Bossche apenkooi. Plees staan in de fik.

Het verkooppunt is totaal gesloopt.

Zelfs de koelkast en koffieapparaten zijn naar beneden gesmeten.

Het zal Tilburg een zorg wezen. Als de spelers op een open vrachtwagen richting de Heuvel gaan, staan de mensen rijendik langs de weg, zoals hier op de Trouwlaan/Korvelseweg.

Ook veel volk als de bus de Oude Markt opdraait.

De helden worden toegejuicht. Ricardo Ippel steelt de show.

De Heuvelring staat vol vanaf de kerk tot aan de Spoorlaan.

De waanzinnig huldiging komt abrupt tot een eind als er noodweer losbarst.

Maar in de kroegen op de Korte Heuvel, Piusplein of hier in de Live bar wordt het feest doorgezet tot in de kleine uurtjes. We zijn terug. Nooit mee eerste divisie!

Tenslotte: de Roem & Glorie crew feliciteert onze maat Ries met de geboorte van zijn zoon. Ter wereld gekomen op de dag dat Willem II promoveert! Dè menneke moet haast wel een gouden Tricolores-toekomst tegemoet gaan. Van Hintum lezen we mee? Welkom in de Willem II familie menneke!

ps. ook bedankt voor de foto’s Stoonie en de Tifosi.

EREDIVISIE, WE ZIJN TERUG!!!

Ons fotoverslag volgt vanavond omdat we spspychisch en fysiek nog niet in staat zijn om iets zinnigs te schrijven. Tilburg, WE ZIJN TERUG WAAR WE THUISHOREN!!!

Even the bad times are good? THE BAD DAYS ARE OVER!

Nog drie nachten wakker liggen

Dè wassie dan. De laatste uitwedstrijd van een bewogen seizoen in De Hel van het Nederlands betaald voetbal: de Jupiler League. Of we volgend jaar weer veroordeeld zijn tot reizen naar Veendam en Velzen weten we pas zondag. Want vandaag kwamen de Tricolores nog niet verder dan 0-0 in een stijf uitverkochte Vliert (op al die lege stoeltjes na dan). Dat resultaat is geen verrassing. We verloren dit seizoen al twee keer van de Bosschenaren en trainer Groenendijk heeft ’t daar gewoon goed vur mekaar. In de derde onderlinge ontmoeting beet Willem II gelukkig een stuk meer van zich af. Vooral als Messidjan de bal had was er dreiging. Dat geeft vertrouwen voor zondag, maar ook de blauwen kwamen een paar keer verrrrrrrekkes dicht bij een goal. Kortom, 0-0 is een terechte uitslag. Het devies voor zondag is simpel: WINNEN. Voor de laatste keer dit seizoen is hier een fotoverslag van Roem & Glorie On Tour.

Roem & Glorie On Tour. We zijn vertrokken. (Bedankt voor de foto maotje!)

Ergens tussen dees struikgewas ligt ‘s-Hertogenbosch, stad zonder skyline.

Het agressieve welkomstcomité bij De Vliert gaf direct na onze aankomst een verbijsterende demonstratie van onbekwaamheid.

Omdat café d’n Beitel ’s ochtends al om 10.00 uur open was, zat de sfeer er in de twaalf bussen goed in. Ook in onze bus een relaxte voetbalambiance. Natuurlijk werden er onderweg heel wat blikken Juup weggetikt. Bij aankomst in Den Bosch moesten er dus de nodige blazen geleegd worden. Een manneke of twintig stond dus tegen een heg op de parkeerplaats aan te piesen, zoals eigenlijk altijd en overal gebeurd. Geen vuiltje aan de lucht, totdat de gendarmerie zich plotseling moest laten gelden. Tot ieders grote verbazing werd één willekeurige supporter aangehouden en afgevoerd wegens wildplassen (!!!). Nu is ons motto al jaren ‘samen uit, samen thuis’, dus slaagde een grote groep fans erin de arrestant uit handen van de politie te krijgen. Dat verdiende misschien niet de schoonheidsprijs, maar de reactie van de politie bewees weer eens het totale gebrek aan inschattingsvermogen bij de dienders. Met wild blaffende joekels en paarden werd er op de rij wachtende Willem II-fans ingerend. Na enkele schermutselingen werd de levensgevaarlijke wildplasser + een maat alsnog uit de meute geplukt. Een staaltje misplaatst en provocerend machtsvertoon waar wij alleen maar kotsmisselijk van worden.

Deze van adrenaline (of angst?)  trillende held ging met zijn dolle joekel op nog geen meter van de rij wachtende Willem II-supporters (met kinderen en oudere fans) staan. Onnodig intimiderend en onverantwoord. De aanwezige Tilburgse agenten blonken weer uit in verstoppertje spelen.

Foto met dank aan Tifosi.

Gelukkig waren we net op tijd om de opkomst van de spelers te zien. De Tilburg Tifosi hadden weer uitgepakt en 650 kruiken zongen uit volle borst het ‘Hup Willem II Stoere Kerels’. Ambiance!

Eén van de vele Tilburgers op de Bossche vakken stuurde ons deze foto vanaf de overkant. Bedankt!

Uche, uche, uche.

De M-Side zat goed vol.

You’ll Never Walk Alone Willem II.

Deze mennekes bewaakten het R&G doek. Even The Bad Times Are Good!

Arjan Swinkels leidt zijn troepen naar voren bij een corner.

Spanning op de gezichten van 650 Willem II’ers in het uitvak. Helaas konden we vandaag niet juichen. Zondag moet de beslissing vallen. Dat betekent nog drie nachten wakker liggen van de zenuwen. Wat een ellende. Come on Willem II, MOVE ON UP!

Na de nodige onderhandelingen werd met de politie afgesproken dat de aangehouden jongens zich bij wegrestaurant Groenewoud in Helvoirt weer bij ons mochten aansluiten. De dagjesmeense op het terras kregen een hartverzakking toen er 70 gevaarlijke psychiatrische patiënten uit de bus kwamen rollen. Na een half uurtje wachten werden de jongens gedropt waarna we terug konden naar de schôônste stad van ’t laaand. Zondag moet het gebeuren.

De prijzen stromen binnen

De prijzen en onderscheidingen stromen nu echt binnen aan de Goirleseweg. Eerst was er vorige week al de de onderscheiding voor onze clubarts en clubicoon Jan Vioen. Hij kreeg van burgemeester Noordanus een zilveren legpenning, onder meer voor de veertig jaar (!) dat hij zich al inzet voor de Tricolores. In de rust van Willem II – Sparta kregen onze terreinmannen een schaal uitgereikt namens de VVCS voor de beste grasmat in de Jupiler League. Het feest ging verder op maandagavond toen onze beloften op het veld van ’t Zand de beloften van FC Den Bosch met 3-1 versloegen en daarmee het kampioenschap in de eerste divisie behaalden. En vanavond was het weer raak. Ons talentje Jeroen Lumu werd met het Nederlands Elftal -17 Europees Kampioen door de Duitsers na strafschoppen te verslaan. Loemoetje, namens Roem & Glorie van harte proficiat. Nu die belangrijkste en moeilijkste prijs nog… Come on Willem II !!!

Loemoetje, Tilburg’s nr. 11. Proficiat boys!

Promotiepraot

De huldiging van Willem II na de promotie in 1987.  (Foto geleend van de Willem II-site).

Met de kraker tegen de Bossche bollen voor de deur, komt er van werken vandaag geen flikker meer terecht. We gooien er dus nog een Roem & Glorie post tegenaan. Deze keer de herinneringen van onze gastschrijver Trotsvanhetvoetballand aan de laatste keer dat we promotie afdwongen, in 1987.

Promotiepraot

Bijna 25 jaar geleden promoveerde Willem II voor het laatst naar de Eredivisie. Niemand kon op dat moment vermoeden dat we daarna 24 jaar op rij actief zouden zijn op het hoogste vaderlandse voetbalpodium. Een kleurrijke periode, waarin onze club uitgroeide tot een vast gezicht in de Eredivisie.

Komend weekend kunnen we na één seizoen Jupiler League alweer terugkeren naar de competitie waar we als stad, club en supporters eigenlijk thuishoren. Maar eerst haal ik graag nog een paar herinneringen op aan die vorige memorabele promotiewedstrijd, nu bijna een kwart eeuw geleden.

Het is het jaar van de lancering van de eerste reeks IBM PS/2 personal computers. De Belgische prins Filip slaat de eerste Europese ECU (voorloper van de euro). De Ier Johnny Logan wint het Eurovisie Songfestival met ‘Hold me now’. Ruud Gullit verhuist van PSV naar AC Milan voor het recordbedrag van 17 miljoen Nederlandse gulden. Diego Armando Maradona maakt Napoli in zijn eentje kampioen van Italië. En Ajax wint de Europa Cup 2 voor bekerwinnaars door Lokomotiv Leipzig met 1-0 te verslaan. Doelpunt: Marco van Basten.

Op 31 mei 1987 neemt Willem II het in de laatste competitiewedstrijd thuis op tegen Cambuur Leeuwarden. Inzet is de tweede plaats in de eindstand. Die geeft namelijk recht op rechtstreekse promotie. Het wordt een bloedstollende middag. Voor 12.500 toeschouwers speelt Willem II na een vroege 0-2 achterstand met 3-3 gelijk, waardoor we als tweede eindigen achter kampioen Volendam. Promotie is een feit!

Opstelling Willem II: Ton Verkerk, Jan Weggelaar, René Wolffs, Robert Hoofs, Fons Mallien, John Feskens, Mark Farrington, Edwin Godee, Bud Brocken, Kevin Maddock, Piet Schilders. Invaller: Ruud Donders.

Het seizoen 1986-1987 was voor mij in meerdere opzichten een bijzonder seizoen. Het was mijn eerste jaar als Willem II-supporter. Aan de hand van ons opa wandelde ik als menneke van acht voor het eerst de poorten van het Gemeentelijk Sportpark binnen. De promotiewedstrijd tegen Cambuur moest ik helaas missen, omdat ik zelf een voetbaltoernooi had met de VOAB-jeugd. Ik had er gelijk spijt van en nam mezelf voor om nooit meer een belangrijke wedstrijd van mijn helden aan me voorbij te laten gaan.

Ons opa leeft allang niet meer. Op 19 mei 1999, drie dagen nadat Willem II – jawel, wederom tegen Cambuur – de Champions League haalde, is hij overleden. Gestopt op zijn hoogtepunt. Hij had er zelf waarschijnlijk hard om moeten lachen. Tegen FC Den Bosch zit ik zondag met mijn vriendin op de tribune. Wat zou het geweldig zijn als we mijn ‘zilveren’ jubileum als supporter kunnen vieren met een promotiefeest…

En gij? Waor waarde gij op 31 mei 1987? Welke herinneringen roept deze promotiewedstrijd bij jou op? En met wie ga je de Tricolores zondag weer naar de Eredivisie schreeuwen? Deel hier je promotiepraat met je medesupporters!

Rood-wit-blauwe groet,

Trotsvanhetvoetballand

Lange rijen voor de kassa’s

Foto via

Lange rijen vanochtend bij de kassa’s aan de Goirleseweg. De eerste 500 kaarten waren binnen een kwartier de deur uit. Onze club leeft als nooit tevoren. Dat wisten we al. Wat we nog niet wisten is dat er bij het Koning Willem II Stadion een verkeersbord hangt met een verbod voor psv’ers met hun tractoren. Goeie zaak!

UPDATE: Tilbo.com meldt dat de King Side al is uitverkocht. Doorschuiven naar E, F en P dus. Laat het Koning Willem II Stadion zondag op z’n grondvesten schudden!
UPDATE 2: Al 8.464 kaarten verkocht op de eerste dag.

LEEV’ HOEZEE, NAAR DE FINALE!

M.o.t.M.

Wat een dag, wat een wedstrijd. Na een ware thriller op het spookslot Het Kasteel hebben de Tricolores de finale van de playoffs bereikt. We zouden hier nu weer een heel uitgebreid verslag kunnen tikken, maar woorden schieten tekort om de spanning, ambiance, passie en euforie te beschrijven. Daarom is hier het fotoverslag van weer een memorabele awayday.

Dank aan de vele honderden Willem II-fans die de Tricolores in Rotterdam vanaf het uitvak en de hoofdtribune naar de finale hebben geschreeuwd. Wát een support. En nu… iedereen naar Den Bosch. Leev’ hoezee, voor Willem II, HOREN WIJ OVERAL!

En we zijn vertrokken. Max. 50 man per bus? Dè maoke wij zelluf wel uit!

De spanning stijgt als de Rotterdamse skyline in zicht komt.

Aankomst op Het Kasteel. Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts… Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts… Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts… Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts…Links… rechts… links… rechts… links… rechts… links… rechts!

Wie stao daor tegen menne rug aan te zeiken?!

*PATS* Roem & Glorie en de King Side waren hier (en een paar boeren uit Veendam).

SWINKELS ARMY

Most loyal fans in the league. We waren er overal en altijd. Massaal. De spontane staande ovatie voor de Spartaanse jeugdelftallen tijdens de rust en voor Nieuwendaal & co. na de wedstrijd was pure klasse. Nog één uitwedstrijd te gaan. Let’s go all the way!

Droomstart: 0-1 voor Willem II. De lob van Höcher leek eeuwig in de lucht te hangen, maar toen de bal in het doel viel, ontplofte het uitvak.

Dankzij enkele magistrale reddingen van Meul werd de 1-1 uit het vuur gesleept. Na het laatste fluitsignaal sprintten de spelers richting de Tilburgse aanhang en klommen in het uitvak.

Honderden Tilburgers in het uitvak en op de hoofdtribune. (Foto van de facebook van Pim Delmee geschoept. Bedankt Pim!)

Houdoe Spangen!

Artistieke zeikfoto.

Heldenontvangst van de spelers bij het Koning Willem II Stadion.

MOVE ON UP!

Trots op de Tricolores

Bijna 24 uur later en we voelen het nog. Pure trots. Het was weer eens zo’n avondje dat we de kleuren rood wit en blauw in elke vezel van ons lichaam voelden. Zo’n 11.000 man op de tribunes, de King Side en lange zijde die fanatiek achter de Tricolores staan en 11 Stoere Kerels die strijden voor elke meter. Zelfs een lul van een scheidsrechter en een veld waarop normaal voetbal onmogelijk was, kon deze avond voor ons niet verpesten. Als dit de laatste thuiswedstrijd van het seizoen was, dan was het een waardige afsluiter. Maar het was niet de laatste. Want die 2-1 is erg krap, maar meer dan ooit dit seizoen geloven wij in deze ploeg, die nu al 10 wedstrijden ongeslagen is en passie en hartstocht laat zien. Vooral de manier waarop de kleine Messidjan zich gisteren weer uit de naad werkte was hartverwarmend. Maar ook de strijdlust bij Swinkels, Van der Rijt, Höcher, Guijt, De Groot, ach eigenlijk allemaal. En dan de Spartanen… tja, wij hebben nog nooit een slecht woord geschreven over de club uit Spangen. Maar van onze waardering voor de historie en traditie van de Kasteelclub is onderhand weinig meer over. Door die spelers met hun tijdrekken en provoceren, en door de supporters die liever liedjes van Feyenoord (‘je ziet ze nooit in Rotterdam’) en nac (hoe sneu) zingen dan dat ze hun eigen armoedige elftal steunen. En dan hebben we het nog niet eens over die dolgedraaide verzorger en het eeuwige gehuil op internet over gastvrijheid. Het is allemaal Sparta-onwaardig en Jules Deelder draait zich om in zijn graf. Of leeft die vent nog. Hoe dan ook, zondag in Rotterdam klaren we de klus. Come on Willem II, MOVE ON UP!

Vijf minuten voor kickoff werd het Koning Willem II Stadion blank gezet door een ongeëvenaarde plensbui. Het veld was vervolgens onbespeelbaar, maar de KNVB geeft niets om voetbal dus werd er gewoon om 20.00 uur afgetrapt.

Hoeveel man zat er gisteren eigenlijk in Schraalwijk? En in Den Bosch? Willem II was, is en blijft de club van Midden-Brabant.

SWINKELS ARMY.

Waarom wij gaan promoveren

Godnakende. Vallen wij efkes keihard door de mand! Voor schut. Voor lul. Genant. Weg reputatie als cultblog voor de Willem II-supporter. Waarom? Hedde dè nog nie gezien dan? Het zit zo. Toen wij ruim een jaar geleden op het idee kwamen voor Roem & Glorie moest er natuurlijk ook een logo bedacht worden. Onder het motto beter goed gejat dan slecht verzonnen, struinden we de Europese competities af naar schôône clublogo’s. De meest obscure clubs kwamen langs, maar om de één of andere reden bleven we hangen in de Primera Division. De logo’s van twee specifieke clubs hadden de klassieke uitstraling die we zochten. Stijlvol, klassiek, traditioneel: Willem II-waardig. We lieten ons inspireren en een paar pilskes en colaatjes later hadden we het logo in elkaar gebreid dat tegenwoordig op elke lantaarnpaal, kliko en pliesiewagen in Tilburg zit geplekt, het befaamde Roem & Glorie logo. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en de trouwe lezer die vanavond de finale van UEFA Cup zit te lauwen zal het niet ontgaan zijn. Uitgerekend de twee clubs die ons inspireerden tot het Roem & Glorie logo spelen de finale tegen elkaar: Atletico Madrid en Athletic de Bilbao. Is dat toeval? Wij denken van niet. Dit logo brengt ons all the way. Wij gaan promoveren.

 

ps. Gullie meugt ons op 20 mei op de Heuvel bedanken.